Matthias Allegaert is een gevestigde waarde in de wielerwereld. De intussen 24-jarige Menenaar staat er al van bij de nieuwelingen en hij blijft zich ieder jaar tonen in de grote wedstrijden. Zo won hij vorig jaar een rit in de Tour de Gironde. Hij eindigde trouwens als tweede in het eindklassement van deze Franse rittenwedstrijd. Ook dit jaar komt Allegaert uit voor Cycling Team BCV Works-Soenens. Het seizoen begon alvast goed voor hem, met een 8ste plaats in Ingelmunster en de officieuze titel van clubkampioen. In Brussel-Zepperen kon hij zondag zelfs het zegegebaar maken. Dat deed hij echter iets te vroeg, want Dieter Bouvry kwam nog over Allegaert. Hoe dan ook is Allegaert in vorm en behoort hij tot de schaduwfavorieten voor de Kattekoers. www.directvelo.be had een gesprek met Matthias.

De tweede plaats van zondag is veelbelovend voor de rest van het seizoen. Toch overheerst bij Allegaert een gevoel van ontgoocheling: “Ik ben vooral ontgoocheld over de manier waarop ik de wedstrijd door mijn vingers liet glippen. Ik ben er zo goed als zeker van dat ik de wedstrijd anders wel gewonnen had. Dat maakt het natuurlijk wel wat moeilijker te verwerken.”

Allegaert had een knappe teamprestatie van BCV Works-Soenens kunnen bekronen. Toen de beslissende vlucht van acht renners vertrok, waren zij met drie renners mee. Naast Allegaert zaten Tom Oerlemans en Miel Pyfferoen ook in de kopgroep.  “De ploeg reed inderdaad heel erg sterk”, aldus Allegaert. “Zowel de renners in de kopgroep als de renners bij de achtervolgende groep reden een perfecte koers. Daarom alleen al is het dubbel spijtig dat ik de jongens niet kon belonen. Dat we met drie in de juiste ontsnapping zaten, was vooral een kwestie van goede afspraken en motivatie.” Toch konden Allegaert en zijn ploegmaten in de kopgroep nooit echt profiteren van hun overwicht. “Veel tijd om af te spreken hadden we niet. Tot de laatste kilometer moesten we strijden voor onze voorsprong. Als het op een sprint zou uitdraaien, werd er mijn kaart getrokken. Tom Oerlemans demarreerde nog wel op 500 meter van de meet. Dat was eigenlijk ideaal voor mij om de anderen de sprint op gang te laten trekken.”

KATTEKOERS MET STIP GENOTEERD

De onderwijzer is dus prima aan het nieuwe seizoen begonnen. “Ik heb gewoon de hele winter heel goed kunnen trainen”, bevestigt hij. “Door mijn werk kan ik geen stages afwerken en moet ik ook altijd ’s avonds trainen. De ex-triatleet bewijst dus dat het ook zonder stages in het zuiden kan. “Als je gemotiveerd bent en het weer is goed, dan is het verschil met de anderen niet zo groot.”

De goede vorm is er voor Allegaert en zondag komt de Kattekoers eraan. Matthias is van Menen en dat ligt op een steenworp van Ieper.  Bovendien reed Matthias al eerder de finale van de Kattekoers. In 2011 finishte hij als twaalfde, vorig jaar eindigde hij net buiten de top twintig. Hij mag dan ook tot de schaduwfavorieten voor zondag gerekend worden. “De Kattekoers is natuurlijk een wedstrijd die met stip staat genoteerd in mijn agenda. Het parcours loopt door mijn geboortestreek en ik ken het als mijn broekzak. Het niveau zal dit jaar heel hoog liggen, maar dat schrikt mij niet af. Hopelijk kan ik ook deze keer de finale helpen kleuren.” We mogen de ambitieuze West-Vlaming zondag dus verwachten. Later dit jaar zijn er nog wedstrijden waar Matthias naar uitkijkt. “Het Circuit de Wallonie is een wedstrijd die mij perfect ligt. Hopelijk kan ik daar met een hele goede conditie naartoe trekken”, vertelt Allegaert.

De clubkampioen van BCV Works-Soenens is een heel belangrijke renner voor de ploeg, want hij heeft tonnen ervaring in de grote wedstrijden. Enkel Oerlemans is nog ouder dan hem. Het is een positieve vorm van beroepsmisvorming dat de wegkapitein ook zijn jongere ploegmaten probeert te helpen. “Buiten de koers sta ik altijd wel open om wat goede raad aan de jongens te geven. Verder houdt mijn taak vooral in dat ik de jongens leid in de koers.”

Allegaert bulkt van het talent. Dat toonde hij in elke categorie van het jeugdwielrennen. Op zijn indrukwekkende palmares staat bijvoorbeeld de prestigieuze Radjugendtour in Oostenrijk bij de nieuwelingen. Ook bij de junioren toonde Allegaert fantastische dingen door onder andere het eindklassement van de  Ster van Zuid-Limburg en de Münsterland Tour op zijn naam te schrijven. Hij werd dat jaar ook Belgisch kampioen tijdrijden. Bij de beloften was 2011 het jaar van Allegaert. Door onder meer het podium te halen in Luik-Bastenaken-Luik werd Matthias geselecteerd voor het EK in Offida, de Ronde van de Toekomst en het WK in Kopenhagen. Een profdebuut leek het logische gevolg, maar dat kwam er verrassend genoeg niet. Toch klinkt Allegaert verre van verbitterd hierover: “Mijn situatie is ideaal zoals ze nu is. Ik heb een toffe job en amuseer mij in het wielrennen op dit niveau. Voor mij moet dat niet meer zijn!”

ZIEKTE OVERWONNEN

Het gaat dus goed met Allegaert en dat was ooit anders. In 2008 werd vastgesteld dat Matthias aplastische anemie had. Dat is een zeer ernstige vorm van bloedarmoede. Pas halfweg 2010 kon de Menenaar zichzelf opnieuw ‘wielrenner’ noemen. “Het overwinnen van mijn ziekte heeft mij veel doen relativeren. Je mag er echter zeker van zijn dat ik na een gemiste kans zoals afgelopen zondag toch nog serieus kan vloeken. Ik ben nog steeds ambitieus”, besluit Allegaert.

Foto: www.bloggen.be/pomer2